Wyrok TSUE z dnia z dnia 07 grudnia 2023 r. (C-140/22)

KWESTIA OŚWIADCZEŃ dot. SKUTKÓW NIEWAŻNOŚCI UMOWY oraz KWESTIA ODSETEK USTAWOWYCH ZA OPÓŹNIENIE

W dniu 07 grudnia Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wypowiedział się w kwestii składanych w sprawach „frankowych” na żądanie Sądu oświadczeń/pouczeń co do znajomości skutków jakie pociąga za sobą unieważnienie umowy. Powyższa kwestia była niezwykle istotna z punktu widzenia kredytobiorcy ponieważ Sądy stały na stanowisku, iż dopiero od chwili odebrania od konsumenta oświadczenia/pouczenia przysługiwały mu odsetki ustawowe za opóźnienie od dochodzonych w pozwie kwot. TSUE zajął jasne stanowisko, iż jakiekolwiek oświadczenia/pouczenia nie są konieczne do dochodzenia przez konsumenta swoich praw przed Sądem a zasadność roszczenia dot. odsetek ustawowych za opóźnienie nie może być uzależnione od złożenia jakichkolwiek oświadczeń/pouczeń.

Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że w kontekście uznania nieważności w całości umowy kredytu hipotecznego zawartej z konsumentem przez instytucję bankową ze względu na to, iż umowa ta zawiera nieuczciwy warunek, bez którego nie może ona dalej obowiązywać:

–        stoją one na przeszkodzie wykładni sądowej prawa krajowego, zgodnie z którą wykonywanie praw, które konsument wywodzi z tej dyrektywy, jest uzależnione od złożenia przez tego konsumenta przed sądem oświadczenia, w którym twierdzi on, po pierwsze, że nie wyraża zgody na utrzymanie w mocy tego warunku, po drugie, że jest świadomy z jednej strony faktu, że nieważność wspomnianego warunku pociąga za sobą nieważność wspomnianej umowy, a z drugiej – konsekwencji tego uznania nieważności, i po trzecie, że wyraża zgodę na uznanie tej umowy za nieważną;

–        stoją na przeszkodzie temu, aby rekompensata żądana przez danego konsumenta z tytułu zwrotu kwot, które zapłacił on w wykonaniu rozpatrywanej umowy, została pomniejszona o równowartość odsetek, które ta instytucja bankowa otrzymałaby, gdyby umowa ta pozostała w mocy.